Хонум на танҳо ғафс аст, балки хари калони фарбеҳ дорад. Ман комилан фаҳмида метавонам, ки чаро он мард барои дар мақъад гузоштан ин қадар дилгарм буд! Чӣ тавр муқовимат ба васвасаи ехтан чунин хари фарбеҳ релефӣ. Аммо синаи зебои бебаҳо нодида гирифта шудааст, ман шахсан бешубҳа дар байни онҳо кор мекардам.
Духтар чунон чандир аст, ки вай метавонад дар ҳама гуна мавқеъ лаззат барад. Ва ин гуна дик-кати азим уро хичолат на-кард, дар дахонаш ва даруни у нагз чой гирифт. Ба ман махсусан мавқеи минатдори аввал маъқул буд, вақте ки вай каҷ шуд. Ман ҳам бояд кӯшиш кунам.